Ik heb dit boek gekozen omdat als eerst de voorkant me aantrok, daarna ik de achterkant heb gelezen en het leek me leuk om meer te lezen over de Indonesische cultuur. Ook stond er onderaan een mening waarin werd vermeld dat het humoristisch zou zijn, dat sprak mij wel aan.
De dingen die op valt in dit boek is dat elk hoofdstuk losse stukjes zijn, het zijn allemaal herineringen die de hoofdpersoon heeft van haar moeder. Het loopt totaal niet chronologisch en is dus soms best verwarrend. De Indonesische cultuur komt hier ook duidelijk in terug wat opvalt maar ook interessant is.
Ik heb een recensie gevonden van trouw, trouw beschrijft het als een prachtig ingetogen boek. Ik vind dat goed bij het boek past. Het is een stukje uit het leven van haar moeder, het is mooi hoe je het leven van iemand bekijkt vanaf de zijlijn.
http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/2702754/1999/03/13/Die-hechte-Indische-familieband-wordt-steeds-losser.dhtml
Het plot van het boek is nogal verwarrend omdat het niet chronologisch is opgebouwd, soms gaat het over toen ze al ouder was en dan gaat het over de oorlog en de hongerwinter. Het hele boek bestaat uit herinneringen, herinneringen die de hoofdpersoon over haar moeder heeft, wat ze gedaan heeft voor haar moeder. Als je het hele boek heb gelezen kan je er uit op maken dat ze toen ze jong was uit Indonesië naar Nederland is verhuisd. In Nederland is ze naar school gegaan, hierdoor kan je het cultuurverschil al zien. De oorlog komt en tijdens de oorlog overlijd haar vader aan een overdosis aan slaap pillen die hij genomen had. In de oorlog verteld haar moeder elke avond verhalen over haar en hun Voormoeders, dat is uit wat ze ronduit belangrijk vond. Alleen die verhalen waren niet helmaal waar, ze wist dat maar ze deed alsof ze het niet wist, namelijk wat haar moeder zij moest toch wel waar zijn. Yvonne gaat studeren en word onderwijzeres, er word verteld dat ze ontslagen word zodra ze trouwt. Ze is daar tegen en gaat daarover in protest. Na 40 jaar gaat ze voor een reisje terug naar Indonesië, voor haar moeder. Ze moest de ogen en de oren van haar moeder zijn. De thema's van het boek zijn de Indonesische cultuur, Cultuur verschil.
De hoofdpersoon in het boek is Yvonne Keuls zelf, zij verteld haar herinneringen over haar moeder, ze is een vechter, ze geeft niet op en geniet van het leven. Ze heeft alleen geen vertrouwen meer in het stukje van haar uit Indonesië. Ze is zo verwesterd terwijl het nog allemaal in haar zit. Haar moeder waar het boek omdraait is strijdlustig en laat zich niet de les lezen. Ze houd van verhalen vertellen aan haar kinderen en gelooft heilig in haar cultuur het geloof en haar land.
Ik vind het karakter van de moeder van Yvonne zeer bijzonder, het was een vrouw met een gebruiksaanwijzing. Ze geloofde wat ze zag, want wat je ziet is waar. Ze heeft een aantal rare gewoontes zoals het snuffen van puppy's wat het interessant en grappig maakt.
Over het leven van Yvonne keuls:
http://www.levenlang.nl/yvonne%20keuls
Plot:
http://www.bol.com/nl/p/mevrouw-mijn-moeder/1001004001832845/
Goede recensie en goede plot
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven en goed je mening gegeven over de hoofdpersonen
BeantwoordenVerwijderen