Terug naar Oegstgeest ~ van Jan Wolkers

Het boek gaat over dat de schrijver, Jan Wolkers terug gaat naar de plek waar hij is opgegroeid.

De eerste zin van het boek is nogal onbegrijpelijk en ik dacht wat staat me te wachten. Maar als je door leest valt het allemaal mee en is het makkelijk te begrijpen. Het leest makkelijk en het is best interessant. Het is leuk dat er afgewisseld word met de tijd ene keer zit je in het heden en de andere in het verleden namelijk flashbacks. Het is ook interessant dat de ik persoon de schrijver zelf is het gaat echt over hem en over zijn familie en verleden.

“ De idee”  van dit verhaal is denk ik dat het verleden nog steeds invloed heeft, de ik persoon uit het verhaal, de schrijver leeft eigenlijk in het verleden. Hij voelt zich nog steeds schuldig over de dood van zijn broer omdat hij diens foto’s had verbrand. Hij is niet schuldig maar dat dringt niet door. En ook als hij door Oegstgeest  loopt dat alles herinneringen opbrengt. Het verleden had hij onderdrukt.

Ik vind de visie nog steeds actueel omdat nog veel mensen daar dagelijks mee bezig zijn kijk dan alleen al naar de mensen die in de oorlog leefde wat de hoofdpersoon ook heeft gedaan. Mensen voelen zich nog schuldig en proberen het te onderdrukken. Het leeft nog steeds en wie heeft er niet een fout gemaakt en kan het maar niet vergeten en zich erbij neer leggen, iedereen.

Literatuur geschiedenis ~ De renaissance

Vondel

Hij werd een groots schrijver genoemd omdat hij overal commentaar op gaf, hij was kritisch en als een van zijn werken verboden werd, werd het alleen nog maar meer gelezen. Ook mocht hij tijdens het werken schrijven dat toont ook wel aan dat hij heel goed was.           

Vondel had geld problemen wat als je naar onze tijd kijkt zeer bijzonder want hij was toch al heel bekend. Maar dit komt omdat in die tijd je niet veel verdiende met schrijven en omdat hij ook veel kritiek kreeg en dingen van hem werden verboden, dan moest ie weer een boete betalen.

Het stockske is één van de gedichte van Vondel, het is een hekeldicht. Het gaat over Johan van Oldenbarnevelt, hij was raadspensionaris maar werd beschuldigd van landverraad. Hij word vermoord door Maurits van Oranje. Je ziet dit ook terug in de woorden “Wreet schavot” , hij is namelijk op het schavot overleden. Maar Vondel vind dit niet eerlijk en beschuldigd Maurits van landverraad. Dit kan je zien aan deze zin: “Tot droefenis der braefste zielen”. In het gedicht gebruikt Vondel een personificatie, het stokje. Het stokje is Johan van Oldenbarnevelt, en met het stokje word ook verwezen naar de wandelstok van Johan.  Met dit gedicht wil jij bewijzen dat Johan onschuldig is, en zijn woede laten tonen. Dit gedicht is twintig jaar na zijn dood geschreven, hij voelde de woede weer omdat de wandelstok van Van Oldenbarnevelt boven water kwam. Twee van zijn wandelstokken zijn nu nog te zien in het Rijksmuseum.  

Myn wensch behoede u onverrot,
O STOCK en stut, die, geen’ verrader,
Maer ‘s vrydoms stut en Hollants Vader
Gestut hebt op dat wreet schavot;
Toen hy voor’t bloedigh zwaert most knielen,
Veroordeelt, als een Seneka,
Door Neroos haet en ongena,
Tot droefenis der braefste zielen.
Ghy zult noch, jaeren achter een,
Den uitgangk van dien Helt getuigen,
En hoe Gewelt het Recht dorf buigen,
Tot smaet der onderdruckte ste’en.
Hoe dickwyl streckt ghy onder ‘t stappen
Naer ‘t hof der Staeten stadigh aen
Hem voor een derden voet in ‘t gaen
En klimmen, op de hooge trappen:
Als hy, belast van ouderdom
Papier en schriften, overleende,
En onder ‘t lastigh lantspack steende!
Wie ging, zoo krom gebuckt, noit krom!
Ghy ruste van uw trouwe plichten,
Na ‘et rusten van dien ouden stock,
Geknot door ‘s bloetraets bittren wrock:
Nu stut en styft ghy noch myn dichten.

http://vondelwebquest.webklik.nl/page/kleis-stoksken

PC Hooft

De belangrijkste ideeën die Hooft had waren dat het stadsbestuur verstandig en integer moest zijn. Leiding gevende moeten landsbelang voor hun eigen belang zetten. Ook had hij kritiek op mensen die alleen om geld gaven.

Een van zijn gedichten is Deuntje. Jan is een jonge en is verliefd op sijbrech. Wie een meisje is wat je kan zien aan “ ‘Sijbrech, bolle meid!’ “. Ze zeggen dat echte liefde niet vergaat ze vertellen wat liefde inhoud voor hun. Samen vertellen ze dat.
Met Reine liefde kan niet vergaan denk ik dat Hooft bedoeld dat als de liefde schoon is en oprecht dat het niet weg zal gaan het zal altijd bestaan. Ze hebben het ook over het huwelijk en dat was toen ook nog voor altijd.

Sonnet

‘Mijn lief, mijn lief, mijn lief.’ Zo sprak mijn lief mij toe,
dewijl mijn lippen op haar lieve lipjes weidden.
De woordjes alle drie, wel klaar en wel bescheiden
vloeiden mijn oren in, en roerden (’k weet niet hoe)

al mijn gedachten om, staag malend, nemmer moe;
die 't oor mistrouwden en de woordjes wederleiden.
Dies ik mijn vrouwe bad mij klaarder te verbreiden
haar onverwachte reên; en zij verhaald’ het doe.

O rijkdom van mijn hart, dat overliep van vreugden!
Bedoven viel mijn ziel in haar vol hart van deugden.
Maar toen de morgenstar nam voor den dag haar wijk
is, met de klare zon, de waarheid droef verrezen.

Hemelse goôn, hoe komt de schijn zo na aan ’t wezen,
het leven droom, en droom het leven zo gelijk?


P.C. Hooft (1581-1647)

134

Ik heb geen vrede en ik kan niet strijden,

ik hoop en vrees, ik gloei en ben van ijs.

ik zweef naar boven en ik lig te lijden

ik heb de wereld lief, die ik misprijs !

ik ben verlost en ik kan me niet bevrijden,

ik heb houvast en raak toch van de wijs,

ik voel me levend en gestorven beide:

ach, liefde is zowel hel als paradijs !

Ik zie verblind, ik schreeuw en kan niet praten,

ik haat mezelf en houd van iedereen,

ik roep om hulp en wil het leven laten,

ik huil van vreugde, ik lach terwijl ik ween,

leven en dood kwelt mij in gelijke mate:

en dit, o liefste, komt door jou alleen !

                                                                                              292

Die ogen zo vol vuur door mij beschreven,

die armen, handen, voeten en gezicht,

waardoor mijn hart soms zózeer werd ontwricht

dat ik met niemand meer kon samenleven,

die haren met een gouden glans doorweven,

die glimlachjes zo warm op mij gericht,

zijn nu vergaan tot stof, dat ergens ligt

en elk gevoel voorgoed heeft prijsgegeven.

En ik, ik leef, maar doodvermoeid en 't leven zat

en zonder 't reddend licht dat op mij wachtte

steeds als de storm mijn schip geteisterd had.

Verdwijn, o liefdeslied, uit mijn gedachten !

Want weg is het talent dat ik bezat:

ik schrijf geen verzen meer, maar jammerklachten !

*

_________

De sonnetten lijken op elkaar qua inhoud, het gaat allemaal om het strijden voor je liefde. Alleen zijn de rijmschema’s niet helemaal hetzelfde. En klopt het rijmschema van Hooft helemaal niet alles rijmt, op de volgende regel en ook niet 1212 dus dat de eerste en de laatste regel rijmen waardoor het niet echt een sonnet is.

Constantijn Huygens

Tien 17^e eeuwse toneelstukken

Doortrapte Melis de metselaar (1623) van W.D.Hooft

'Wat klugtigs van Abram Kom Gaanewe', 17e-eeuwse klucht van Hendrik Takama

De klucht van de koe : G.A. Bredero, Hessel Adema

Warenar : geld en liefde in de Gouden Eeuw door  P.C. Hooft

De klucht van de meulenaer  door G.A. Bredero

Spaansche Brabander door: AuteursG.A. Bredero

Warenar door P.C. Hooft

Esmoreit, gevolgd door Lippijn door  Hessel Adema

Trijntje Cornelis : Constantijn Huygens

Vijf sotternieen : H. Adema

Ik ben gaan zoeken op kluchten 17^e eeuw en vond een website met veel kluchten en komedies uit de 17^e eeuw. In het komische toneel heb je komedies en kluchten die zijn grappig ik heb daar dus ook op gezocht.

Een punt gedicht of een epigram is een kort grappig gedicht met woordspeling.
Ik heb hier twee voorbeelden van Huygens puntdichten.

Drucker.

Van 'tKeiserlicke Hof tot de Schaepherders Kluijs
Tracht ijeder vred' en vreughd en vrijheit te gewinnen;
Ick ben de man alleen van averechtse sinnen,
Die staegh om perssing en om druck wensch in myn huijs

Quacksalver.

Ick steeck mijn' stouten voet in der Doctoren Schoen,
En danss'er met voor 'tvolck, soo dat het oude seggen
Door mijn' vertieringen licht is om wederleggen:
Wat dunckt u, Boeren, is 't met seggen niet te doen?

http://www.bibliotheek.nl/zoeken?laz-view=list&page=1&query=klucht&laz-sortby=year

“Waarom worden volgens jou Vondel, Huygens en Hooft nog steeds interessant gevonden binnen de Nederlandse literatuur?”.

Ze worden nog steeds als interessant gezien omdat zij de basis vormen van de Nederlands literatuur, ze worden nu nog steeds gelezen en mensen worden er nog steeds door geïnspireerd. Het verteld iets over onze geschiedenis en de cultuur. Zouden hun niet geleefd hebben zou het er anders uit zien.  Ze zijn ook nog interessant omdat ze allemaal verschillende werken hebben gemaakt, zo verscheidend. Ze schreven poëzie, theater en gewoon verhalen. Ze sloegen kennis op. Zonder de schrijvers van vroeger zouden we zoveel niet weten. Ze geven een deel van het Nederland van toen.  Ze hebben ons een basis gegeven waar we nu nog op verder gaan. Ze zijn dus nog belangrijk omdat ze ons dingen leren van vroeger en omdat ze zulk verschillend werk hebben gemaakt

Vladiwostok

Boekenproject

Vladiwostok

P.F Thomése

Project door:

Kimberley van Elk

Annabel Hilders         

Iris de Waard

 

 

Vraag 1

 

a.  Wij vinden ‘vladiwostok’ een rare titel, en vinden dat een andere titel beter geweest zou zijn.  Deze titel geeft namelijk helemaal geen idee waar het boek overgaat, het heeft er zelfs bar weinig mee te maken.  Het gaat over 1 scene, en een titel moet het boek beschrijven op een mannier. Het verband met het hele boek moet groter zijn.  Ik snap best dat de titel cryptisch moet zijn maar dit gaat te ver, dan kan je voor elke scene wel een titel bedenken en die gebruiken.  Misschien is het dat Thomése het deed omdat hij het zelf heeft mee gemaakt en het zo leuk vond dat hij er naar moest verwijzen. Maar wat heeft er nou mee te maken dat een dronkenlap zegt dat ie naar Vladiwostok wil.

 

b.  Ik zou het boek “ ijzeren hart gebroken” noemen

 

Vraag 2

 

Het zou inderdaad een ware uitleg kunnen zijn. In het stukje Formaliteit kan het zijn dat Thomése Fons misschien tot leven wilde laten komen. Ook kan het zijn dat hij misschien echt een Fons kent en een verhaal op hem wilde baseren. Dan kan het zou zijn dat “Fons” zich moeilijk kon vinden in de Fons Nieuwenhuijs (het personage) wat dan weer te lezen is in de slotzin ‘Fons, lul, bij deze!’.

 

Vraag 3.

 

a. Omdat het de hoofdpersonen zijn, en ook omdat ze constant liegen en bedriegen. Ze hebben allerlei geheimen, zoals affaires en verborgen kinderen bij andere vrouwen. Ze doen zich anders voor dan dat ze echt zijn, met name Hans. Hij doet zich voor als een gelikte politicus, maar hij is eigenlijk een vrouwenjager zoals dat in het boek genoemd wordt. Als je het verhaal vanuit iemand van buitenaf zou zien, zou het geen interessant verhaal zijn omdat je al die gedachtes niet kan lezen. Ik denk dat dan het hele idee van het verhaal weg zou zijn.

 

b. Als de karakterbeschrijvingen ook zouden bestaan uit positieve eigenschappen, zou de lezer waarschijnlijk sympathie krijgen voor de twee mannen, en dat is niet zijn bedoeling geweest. P.F. Thomése heeft het verhaal op de manier waarop het nu geschreven is neer willen zetten, en niet anders.

 

c. Ik snap wat meneer Vullings ermee bedoelt, maar ik ben het er niet mee eens. Op deze manier zijn de karakters van Hans en Fons benadrukt, omdat deze twee personages erg vaak schelden etc. dus lange volzinnen zouden niet volstaan. Het verschil tussen hoe ze zich voordoen en wat er in hun hoofd afspeelt is ook duidelijker gemaakt door deze schrijfstijl. Als Hans zijn werk doet praat hij in keurige volzinnen, en als je zijn gedachtes leest of als hij tegen bijvoorbeeld Fons praat wordt er wel geschreven in de snelle schrijfstijl.

 

Keuzeopdracht 1:

 

Je ziet rook wat lijkt op sigarettenrook tegen een donkere achtergrond. In de rook bevindt zich een soort schedel, al kan je het ook weer beschrijven als een schreeuwend gezicht. De kaft geeft een duistere indruk, wat goed past bij de hoofdpersonages. Het ene hoofdpersonage, Fons, rookt en misschien dat je daardoor de sigarettenrook op de kaft hebt staan. En die schedel zou misschien ook kunnen duiden op de hoofdpersonages. Op hun donkere kanten. Al is de schedel van rook mij niet helemaal duidelijk..

 

Keuzeopdracht 2:

 

a.         Een goede titel, moet je een voorproefje geven over wat het boek gaat. Het moet cryptisch zijn en later uitgelegd.

b.

- Op  dreef

- Niet genoeg

- Ijzeren hart gebroken

- Doorgedraaid

c.

- ‘Op dreef’ omdat:  ze doorgaan, ze hebben succes het gaat goed. En niet alleen in de politiek ook met de vrouwen. Maar dan gaat het  mis.

- ‘Niet genoeg’ omdat: Ze willen steeds meer, meer succes, zijn eigen vrouw is niet genoeg alles voor Fons en Hans is niet genoeg.

- ‘IJzeren hart gebroken’ omdat:  Fons geen gevoelens heeft in het begin van het boek, maar langzaam ontdooit het en krijgt hij gevoelens en weet hij wat er gebeurt.

- ‘Doorgedraaid’ omdat:  alles loopt goed en dan gaat het mis, alles draait door. Alles gaat mis en komt dan weer goed.

 

Keuzeopdracht 3:

 

 

Omslag der machten.

 

Niet willen opgeven

als een scheidsrechter

die zijn vingers

in zijn mond steekt

zijn fluitje verloren

om erger kwaad

te voorkomen

 

Een macht

van buiten

de taak stilletjes overnemend

alsof hij een land is

met miljarden inwoners

 

Uitleg gedicht.

 

In het gedicht wordt over iemand gesproken die zijn weg tot de macht verloren is. Het fluitje van de scheidsrechter, dat altijd zo duidelijk die overtreding aan geeft is nergens meer te zien. Maar om de wedstrijd niet helemaal in het slop te laten lopen gebruikt hij zijn vingers, om het geluid te maken. Het is niets dan een zachte echo van het geluid waar men op rekent, maar toch reageert het speelveld gestaag. Omdat ze niet weten wat anders te doen.

En juist op dat moment, in die vertwijfeling van de spelers, komt een nieuw iemand op zetten. Stilletjes als de nacht en voor we het weten is het fluitje niet langer meer ons signaal, maar heeft deze man zijn rol gekregen.

 

Overeenkomsten.

 

Overeenkomsten met het boeken moeten gezocht worden in symbolische zin. Ik was opzoek gegaan naar een gedicht die de invloed van politiek kende, maar dat bleek niet zo gemakkelijk te zijn. Vandaar ben ik voor dit gedicht gezeteld.

 

Overeenkomst 1: Hans wil zijn macht in de politiek niet opgeven, door één ongelukkige affaire en doet er alles aan in zijn macht om deze affaire in de doofpot te stoppen. Helaas lukt dit niet en neemt zijn machtsposities steeds meer af, terwijl de wereld toe kijkt.

 

Overeenkomst 2: Fons heeft verschillende buitenechtelijke relaties gehad, waarvan enkele eindigde in kinderen. Nooit heeft hij iets aan deze kinderen gedaan, tot de moeder van zijn zoontje hem niet meer wil. Langzaam maar zeker begint dit zoontje Fons zijn leven indirect over te nemen.

 

Overeenkomst 3: Het gehele boek gaat over twee mannen die in de knoop zitten met hun verleden. Het boek laat een gevecht zien tussen het verleden en de toekomst waarnaar zij verlangen. Maar beetje bij beetje neemt het diep verstopte verleden hun rechtvaardige plaats in het heden. En de kans op hun perfecte toekomst zakt steeds verder weg.

 

Overeenkomst 4: Fons wil zijn buitenechtelijke relaties niet opgeven en doet er alles aan om ze te behouden. Het wordt alleen steeds moeilijk met zijn vrouw die een kind wil, maar geen kinderen kan krijgen. Zijn ex-vrouwen die compensatie eisen en nota bene zijn eigen kind dat voor hem werkt.

 

Overeenkomst 5: Fons samen met zijn vrouw een firma die mensen helpt in de politiek. Het enige probleem, zijn cliënten, vooral zijn vriend Hans, luisteren voor geen meter naar hem. En in plaats dat hij via hun zijn stem in de politiek kan laten horen, beginnen deze mensen hun eigen nonsens te verkondigen. En ja hoor, als alles mis gaat kan Fons de rommel opruimen.

 

Dekens

 

Het was waarschijnlijk geen zomer

in jouw kelderappartement aan de kade

de berichten over jouw ontrouw

deden mij huiveren in de nacht

 

het was ook geen lente

daar voor was de liefde te benauwend

er vertrok nooit een boot

naar de zon die jij had beloofd

 

je gaf me dekens

om de winter door te komen

ik sloeg ze om mij heen

en schreef een brief over jouw eenzaamheid

 

Uitleg gedicht.

De eerste vers van het gedicht spreekt over een plaats waar zij bekend is, een plaats waar zij zich veilig waande. De zomer spreekt over de veiligheid, de gevoelens van warmte die er zouden moeten zijn. Maar als dan het verschrikkelijke nieuws binnenkomt voelt als of de zomer door haar vingers glipt. De lente spreekt over een milde versie van de zomer, nog steeds die veiligheid en liefde die er zouden moeten zijn. Maar als snel wordt duidelijk dat zelfs een milde versie niet aanwezig is in deze relatie. En dan, geef je haar een doel. Met dit doel zal zij zich bezig houden, in de koning van alle seizoenen. En daar wacht zij angstig af tot je haar terug neemt en haar vast houd. Want dan zal de winter smelten en de zomer aan breken.

 

Overeenkomsten.

 

Overeenkomst 1: in het begin van het verhaal gelooft Pam in de zomer. Alles is goed en ze weet zeker dat ze een sterke relatie heeft met haar man. Waarom zou hij anders alles proberen om haar zwanger te krijgen?

 

Overeenkomst 2: Ze raakt geïrriteerd door zijn gedrag en obsessie met Hans. Zij wil dat het bedrijf winst gaat maken in plaats van Fons zijn vrienden te helpen. Maar ze dringt niet tot het hem door. Ze begint langzaam te zien dat niet alles is wat het leek.

 

Overeenkomst 3: Zij dacht dat hij genoeg van haar zou houden om haar alles te vertellen. Maar dan krijgt ze de eerste vermoedens over ontrouw binnen en lijkt het of de boot, langzaam maar zeker vertrekt van de haven. En zij? Zij was vergeten op te stappen.

 

Overeenkomst 4: Fons geeft eindelijk toe dat hij een buitenechtelijke relatie heeft gehad, diep van binnen weet ze dat het niet de enige is. Maar voor haar huwelijk doet ze alsof ze dit niet weet. Dan komt de schok, Fons heeft een kind. Het gene wat zij wilde, waar zij alles voor op zou geven en Fons zij niets tegen haar.

 

Overeenkomst 5: Om zijn vrouw tevreden te houden nemen zij het kind over. Het zoontje wordt haar deken, haar doel om het huwelijk te laten werken. Zodat Alwin niets te kort zou komen. En ze weet dat Fons weer opnieuw overspel zal plegen, maar met haar deken, haar kind, zal net doen alsof ze van niets weet. Zolang ze Alwin maar kan houden.

 

 

 

Kimberley van Elk

Annabel Hilders         

Iris de Waard

 

 

Spijkerschrift  ~Kader Abdolah

De auteur

Kader Abdolah is geboren op 12 november 1954 in Iran. Kader Abdolah is niet zijn echte naam, het is een pseudoniem voor Hossein Sadjadi Ghaemmaghami.  Hij is zowel een natuurkundige als een schrijver. Abdolah is geboren in Iran en is gevlucht vanwege zijn verzet tegen het fundamentalistische Khomeiny-bewind. Hij ging via Turkije naar Nederland, hij woont sinds 1988 al in Nederland. Hij heeft hier gestudeerd en maakte Nederlands zichzelf eigen in een korte periode.  Zijn eerste werk De Adelaars werd bekroond met de gouden ezelsoor voor beste debuut.
Bijna al zijn verhalen gaan over het cultuur verschil en het wennen aan een nieuwe omgeving, je opnieuw settelen.  Dit is iets wat hij zelf ook heeft meegemaakt wat ook een ingreep in zijn leven is geweest.
Hieronder staat een link van al zijn werken die hij geschreven heeft.

http://www.schrijversinfo.nl/abdolahkader.html

Spijkerschrift is een van zijn Romans, deze gaat over een vader en zijn zoon en zijn thuisland Iran. De vader wier doofstom is communiceert op verschillende mannieren. Abdolah heeft zelf een doofstommen vader, wat het dus persoonlijk maakt.  Gebarentaal en hij schrijft in het spijkerschrift alleen weet niemand wat hij op schrijft.

http://www.dbnl.org/tekst/bork001schr01_01/bork001schr01_01_0004.php

 

Thematiek

De thematiek van het verhaal is dat de zoon van een doofstomme man voor het politieke gezag uit Iran vlucht en later de onleesbare notities van zijn vader krijgt opgestuurd om deze te vertalen.  Dit is zeker een dilemma voor de zoon. Hij heeft jaren niet meer met zijn vader gesproken. De band die ze hadden verwaterde hoe hij eerst de mond van zijn vader was waren ze nu gescheiden.  Met het krijgen van het boekje kan hij zien hoe zijn vader de wereld zag, wat er in hem omging, hoe zijn eigen leven was in de ogen van zijn vader. Het is zeer emotioneel omdat allemaal te weten te komen. Het is ook moeilijk omdat hij er aan word herinnerd hoe hij en zijn vader uit elkaar groeide had hij er iets aan kunnen doen om er voor te zorgen dat de band goed bleef. Had hij kunnen voorkomen wat er met zijn zusje gebeurde. Het zijn allemaal vragen die hierdoor worden opgeroepen en dat is een morele kwestie. Maar ook de politieke situatie had hier mee te maken, door de onrust in het land. En het verzet moet hij vluchten en word hij nog verder af gedreven.  Hij moest vluchten omdat de groep waar hij bij hoorde een voor een werd vermoord en hij niet hetzelfde lot wilde ondergaan. Maar had hij kunnen voorkomen dat zijn zusje het verzet in ging, twijfels.

 

Stijl

Het is een luchtige stijl, er worden niet verschrikkelijk moeilijke woorden gebruikt. Het is vlot en makkelijk leesbaar. Het is interessant en geeft een duidelijk beeld van wat er aan de hand is. Het heeft soms wel een wat symbolische betekenis. Ook geeft het soms een wat magisch sfeertje in het boek over de andere gebruiken.

Creativiteit

Ik had in plaats van Goudlokje te laten verdwijnen in een grot terug gebracht naar Ismaiel die in Nederland zat. Een hereniging. Ook is het einde eigenlijk niet duidelijk het is meer van wat er gebeurt zou kunnen hebben niet wat er gebeurt is.

Akbar keek om zich heen en zocht, zocht naar zijn dochter, goudlokje. Hij moest haar vinden, hij moest haar vertellen te gaan naar Ismaiel. De weg wijzen en dan zou hij terug gaan, terug naar Tine. Maar eerst Goudlokje. Akbar keek om zich heen en herkende de weg, ja. Hij moest die kant op, nu nog wat sneller.  Hij zag in de verte wat berggeiten.  Nog een stukje verder. Wat moest hij Tine vertellen, als hij terug was, ze zou zeker veel vragen hebben waarom hij zo laat was. Hij zou gewoon zeggen dat hij Goudlokje had geholpen en dat ze veilig was en onderweg naar Nederland. Het moest lukken alles voor zijn Goedlokje. En dan daar zag hij wat. Een lichtje in het donker, waren hun dat. Hij probeerde iets sneller te lopen maar zijn oude lijf wilde het niet. Hij moest gewoon even doorzetten en het licht kwam dichterbij.  Hij was er bijna.  En daar was ze dan zijn Goudlokje. Ze keek verschrikt en wist niet wat ze moest doen. Daar stond haar vader. Hij had haar gevonden, hij was haar komen zoeken. Ze gebaarde snel naar hem wat hij kwam doen en dat beantwoorde hij heel simpele  dat hij haar wou helpen. En zo precies mogelijk gebaarde hij haar waar ze heen moest. En dan vertelde hij over Ismaiel en dat ze daar heen zou moeten gaan. Hij zou haar opvangen en voor haar zorgen. Met tranen in haar ogen stemde ze toe. En met veel liefde trok hij haar naar zich toe en hield haar vast. Ze wreef zacht over zijn oude rug. Akbar is oud en krakkemikkig maar toch zou hij dit overleven hij was sterk, zo sterk als een beer.  En dan was het toch echt de tijd om afscheid te nemen hij moest weer terug en zij moesten verder. Ze moesten zo ver mogelijk zijn als de zon zou opkomen. De bewakers waren opzoek naar hun. Met een angstig gevoel ging Akbar terug, hij hoopte dat ze het zouden redden. Hij kon er niet aan denken als er iets met hem zou gebeuren. Nee hij moest hopen en er in geloven ze zou net als Ismaiel in Nederland komen en daar verder leven samen met hem. En na zeer lang lopen kwam hij ze tegen. De mannen uit zijn dorp. Ze waren opzoek naar hem, ze hadden hem gemist.
Na weken was er nog steeds geen nieuws dat de gevangenen gevonden waren Akbar was tevreden ze was veilig. Ze hadden har niet kunnen vinden ze was echt ontsnapt, ze was vrij.

 

Annabel Hilders

Erik of het kleine insectenboek

Erik of het kleine insectenboek

Godfried Bomans is de schrijver van  Erik of het kleine insecten boek.
Ik heb wat informatie over hem opgezocht.


Aan de Bierkade te Den Haag laat Godfried Bomans op 2 maart 1913 voor het eerst van zich horen. Maar het gezin Bomans verhuist een half jaar later naar Haarlem. Bomans krijgt een strenge opvoeding. Hij schrijft daarover: "Het voordeel van een Spartaanse en gevoelsarme opvoeding is dat alles later meevalt en steeds feestelijker wordt, maar het nadeel is ook niet mis. Je houdt je hele leven de trekken van een jongetje dat lief gevonden wil worden". Zijn strenge en afstandelijke opvoeding bepaalt mede zijn ontwikkeling.


Ook het rooms-katholieke geloof is van invloed. Bomans bewaart goede herinneringen aan de kerkelijke geborgenheid. Een geborgenheid die hij ook in zijn latere leven zal blijven zoeken. Nochtans verzet hij zich tegen het gezagsgetrouw aannemen van zaken die tegen het gezond verstand indruisen. In zijn laatste levensjaren maakt hij zich de tolk van het katholieke volksdeel door hun problemen helder te verwoorden en die tot juiste proporties terug te brengen.


Reeds in zijn schooltijd heeft Bomans literaire belangstelling; is redacteur van diverse schoolkranten en publiceert korte verhalen. In 1932 schrijft hij het kolderdrama Bloed en liefde, dat in 1937 uitgegeven zal worden.Het is een aanzet tot de karakteristieke ‘Bomansiaanse humor’, die met ironie en komisch aandoende archaïsmen bestaande genres als sprookje, melodrama, biografie en detectiveverhaal parodieert. De opvoering in de Jans Schouwburg te Haarlem is een triomf. Ook nu nog is het stuk een topper bij amateurtoneelgezelschappen.


In 1933 gaat Bomans rechten studeren te Amsterdam en wordt redacteur van het rooms-katholieke studentenblad De Dijk. Hierin publiceert hij gedichten, kritieken en korte verhalen. Enkele verhalen beschrijven de herinneringen van een oud-minister van onderwijs, kunsten en wetenschappen. Zij leiden tot zijn erkende literaire debuut: De memoires of gedenkschriften van Mr. P. Bas, dat december 1936 in boekvorm verschijnt. Invloeden van Charles Dickens en Hildebrand (Camera Obscura) zijn onmiskenbaar aanwezig. Het leven in Amsterdam bevalt hem niet. De sfeer is hem te kil, niet knus genoeg. In 1939 breekt hij zijn studie abrupt af en reist naar Nijmegen teneinde daar psychologie te gaan studeren. Ondanks de eerste oorlogsjaren, voelt hij zich in deze ‘katholieke’ stad meteen thuis. Hij leert daar zijn echtgenote kennen en schrijft er zijn meest succesvolle boek Erik of het klein insectenboek. In het eerste jaar komen tien (!) drukken uit. De studie mislukt daarentegen en in 1943 keert hij terug naar Haarlem.


Vanaf 1946 publiceert Bomans met grote regelmaat ( Sprookjes, Kopstukken, Buitelingen...). Het succes is groot, hetgeen vooral te danken is aan zijn humoristische en daardoor relativerende benadering van maatschappelijke problemen. Men gaat gebukt onder de nasleep van de oorlog, maar Bomans stemt weer tot vrolijkheid. "Humor is overwonnen droefheid", zegt hij. Bij Elseviers Weekblad en De Volkskrant (waarin hij met de tekenaar Carol Voges de strip Pa Pinkelman doet verschijnen) wordt hij redacteur. Elke dag schrijft hij een column en is daarmee een pionier van dit genre in Nederland.


Als radio en televisie hem vragen in programma's op te treden, neemt hij deze verzoeken graag aan. Allengs wordt hij een 'bekende Nederlander'. De daaraan verbonden nadelen treden echter ook op. Men dringt onophoudelijk aan en Bomans kan geen 'nee' zeggen. In 1971 bivakkeert Bomans op uitnodiging van VARA en AVRO een week alleen op het onbewoond Waddeneiland Rottumerplaat, reist Vlaanderen rond om bekende Vlamingen te interviewen voor de BRT, gaat naar Engeland op zoek naar spoken voor de NCRV, houdt een vraaggesprek (zijn laatste!) met Johan Cruyff, blijft dagelijks schrijven... De vermoeienissen eisen echter hun tol. Op 22 december 1971 overlijdt Godfried Bomans aan de gevolgen van een hartaanval.


Hij heeft dan meer dan 60 boektitels op zijn naam staan en is bijzonder populair. Bomans was veelzijdig, had vele gezichten en speelde allerlei rollen. Het valt nauwelijks uit te maken of hij een humorist was die ernstig wilde zijn, of een ernstig mens die voor humorist speelde. Humor is in elk geval wèl een van zijn opvallendste kenmerken.




bron http://www.nederlandleest.nl/Godfried_Bomans.html

Dit zijn foto's die ik zelf gemaakt heb en zijn een reactie op Erik of het kleine insectenboek. De eerste foto is van een bloem, dat slaat op dat ze de hele tijd bij de bloemen waren en honing aten die ze vers plukte uit de bloem. De tweede foto geef mij een idee hoe Wollewei het schilderij waar Erik terecht in kwam misschien heeft uit gezien. Met de schapen, alleen zie je hier geen herder en de insecten. De rest zijn foto's van de natuur en dat is waar Erik in terecht kwam, de ongerepte natuur.
Deze foto's heb ik gemaakt in 2012 en de eerste
in de zomer en de andere foto's in de herfst in het bos.
Ik vind de foto's er verder erg goed bij passen omdat
heteen beeld geeft van de natuur. Als je bedenkt dat
Erik zo klein was en eigenlijk zo jong vind ik het een
wonder dathij het heeft overleeft in de kleine grote
insecten wereld.Ik vind de paddenstoelen er ook bij
passen ook al kwamen ze niet voor in het boek toch
past het er bij. Want het is deel van de omgeving
van de insecten. Want insecten leven er ook
omheen en in. De bloem is op een hele andere tijd
gemaakt en ook zie je stenen toch moest er een
bloem bij. Want alles draait om de bloemen en de
honing bij de insecten. Dit waren dan mijn foto's en
de toelichting er bij. En verder vond ik dit een leuke
opdracht.