Indonesië, Nederlands-Indië en
Nederland, daar draait dit boek om. Het gaat dus over het moderne
Indonesië en Nederland en het oude Nederlands-Indië. Senne staat
voor het moderne, zowel Nederland als Indonesië, en haar opa staat
voor Nederlands-Indië. Het laat duidelijk de verbanden zien die er
nog steeds zijn en daarom ook vervlochten grenzen deze drie 'landen'
zijn vervlochten met elkaar. Bloems leven is zelf ook zeker
vervlochten met de landen, want haar ouders hebben ook gewoond in
Nederlands-Indië. En als je eer wilt weten over haar:
http://www.marionbloem.nl/autobiografie/index.htm.
En hier is een samenvatting van het boek:
http://recensieweb.nl/recensie/continu-bewust-van-koloniaal-verleden/.
Dit boek is ook zeker geschikt voor jongeren. En eerst maar wat
andere er van vinden:
http://www.cleeft.nl/boeken/recensie_de-grens-tussen-familie-en-moederland-opgezocht-in-vervlochten-grenzen
Het boek is ten eerste geschikt voor
jongeren omdat het simpel geschreven. Het zijn geen moeilijke zinnen
en ook geen moeilijke woorden. Omdat de zinnen en woorden niet heel
moeilijk zijn is het makkelijk te lezen en ook te begrijpen. Je komt
er gemakkelijk in daardoor. En dat is als jongere erg belangrijk
want als je het niet begrijpt is het ook niet leuk om te lezen en dan
wil je het ook niet begrijpen en dus is het cirkeltje rond. Dus het
is zeker een goed punt dat hete makkelijk te lezen is.
Het leuke van het verhaal is dat het
merendeel waarheid is, namelijk de opa in het verhaal, waar het
verhaal omdraait, is gebaseerd op haar eigen vader. Dit maakt het erg
realistisch en dus zorgt het ervoor dat je eerder gaat meeleven met
de hoofdpersoon. En als je geen empathie kan vinden voor de
hoofdpersoon dan is het vaak ook geen leuk boek. Het boek is wel heel
serieus want het gaat over oorlog en oorlogstrauma’s en vertrouwen
in elkaar. En omdat het waar is begin je het meer te begrijpen waar
mensen nu en vroeger echt mee rond lopen. Met de ellende die ze
gezien hebben. De opa heeft bijvoorbeeld in een Jappenkamp gezeten en
een bootramp overleefd. En dan uiteindelijk ook zijn keus om zijn
Vaderland te verraden en naar Nederland te gaan, op verzoek van zijn
vrouw.
Het als laatste dan waarom het zo leuk
is en ook voor jongeren is dat de hoofdpersoon zelf een tiener is en
dus een leeftijdsgenoot. Omdat ze dezelfde leeftijd heeft weet jezelf
wat ze allemaal mee maakt en hoe vervelend het is om iets nieuws te
beginnen en niemand te kennen. En ook natuurlijk de dood van een
familie lid zorgt duidelijk voor empathie. Want uiteindelijk sterft
de opa.
Dit boek is dus geschikt voor jongeren
omdat het makkelijk geschreven is, het deels de waarheid is dus je
begrijpt en leert ook zo waar mensen mee rond liepen. En ook omdat
een van de hoofdpersonen ongeveer dezelfde leeftijd heeft. Dus daarom
is dit boek geschikt en ik raad het iedereen zeker aan om te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten